ωκυφόνος

-ον, Α

(για νόσημα) αυτός που επιφέρει γρήγορα τον θάνατο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὠκύς «γρήγορος» + -φόνος (< φόνος* < θείνω), πρβλ. πολυ-φόνος].